لطایف قرآنی
ذخیره اموالبه«حاتم اَصَم» گفتند: ممکن است چیزی از قرآن برای ما بخوانی؟ گفت: بله، سپس به قرائت این آیات پرداخت:«الم، ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین. الذین یومنؤن بالغیب و یقیمون الصّلاة و ممّا رزقناهم ینفقون».(سوره ی بقره، آیات 1ـ3) امّا به جای کلمه ی«ینفقون»(انفاق می کنند) واژه ی یکنزون(ذخیره می کنند) را قرائت کرد. سؤال کنندگان معترض شدند و گفتند: ای شیخ اینگونه نازل نشده است! شیخ گفت: شما راست می گویید؛ امّا باور کنید که شما اینگونه هستید! دزدی ظریفگروهی در راهی می رفتند. در میانه ی راه با شخصی برخورد کردند که با خودش انار حمل می کرد. یکی از افراد گروه اناری را از پشت سر آن شخص برداشت، بدون اینکه متوجّه شود. فرد دیگری فهمید، امّا سخنی بر زبان نیاورد. گروه به راه خود ادامه داد تا اینکه به گدایی رسیدند. شخصی که انار را دزدیده بود، آن انار را به گدا داد. در این حال آن مرد جلو آمد و گفت: چیز عجیبی امروز دیدم، تو اناری را دزدیدی و آن را به گدا بخشیدی؟! دزد گفت: تو از علم حساب سردر نمی آوری. خودم می دانم که آن را دزدیدم و برایم یک گناه نوشتند و در حالی که آن را به گدا بخشیدم ده حسنه برایم منظور کردند پس با این حساب نه حسنه برایم باقی می ماند مگر تو نشنیده ای که خداوند می فرماید:«من جاءبالحسنة فله عشر امثالها و من جاء بالسیئة فلا یجزی الّا مثلها؛ هر کسی نیکی به جا آورد ده برابر آن پاداش دارد. و هر کس کار بدی انجام دهد، جز به مانند آن کیفر نخواهد دید»! (سوره ی انعام، آیه ی 160) منبع : حسین کریمشاهی ، مجله بشارت > آذر و دی 1383، شماره 44 صفحه 69 |
