لطایف قرآنی
درمان با قرآنمردی یهودی از حکیمی پرسید: خداوند در قرآن به پیامبر اسلام گفته است: «لا رَطبً وَ لا یابِسً اِلاّ فی کتابً مُبین». (سوره انعام، آیه59) حال بگو بدانمِِ« علم طبّ »در کجای قرآن آمده است؟ حکیم بدون تأمّل گفت: در «کلوا و اشربوا و لا تسرفوا». (سوره اعراف، آیه 31) عصای مرد عربمرد عربی پشت سر امام جماعت، به نماز ایستاد. پیش نماز بعد از سوره حمد این آیه را قرائت کرد: «الاعراب اشدّ کفراً و نفاقاً». (سوره توبه، آیه 97) مرد عرب عصبانی شد و نماز خود را به هم زد و با عصایش چند ضربه به پهلوی امام جماعت نواخت و از مسجد خارج شد. اتفاقاً روز بعد که دوباره به نماز جماعت حاضر شد، امام جماعت بعد از سوره حمد، این آیه را خواند: «وَ مِنَ الا َعراب مَنْ یؤْمِنُ بِالله». (سوره توبه، آیه 99) مرد عرب خوشش آمد و گفت: از قرار معلوم عصای روز گذشته نافع و سودمند بوده است. بار سبکسربازی از غنیمت های جنگی، تنها یک عدد مشک دزدید! فردی که او را دید وگفت: در قرآن آمده است: «وَ مَن یغلل یأتِ بما غَلّ یوم القیامه؛ و هرکس خیانت کند، روز رستاخیز آنچه در آن خیانت کرده با خود به صحنه قیامت می آورد». (سوره آل عمران، آیه 161) سرباز گفت: چه بهتر، چون در آن روز، هم بارم سبک است و هم خوشبو. فرستنده: نقی رحمانی منبع : مجلهبشارت > خرداد و تیر 1380، شماره 23 ، صفحه 67 |